Canes legatos olim misere ad Jovem
                
                    
                
                    
                
                    Meliora vitæ tempora oratum suæ,
                
                    
                
                    
                
                    Ut sese eriperet hominum contumeliis,
                
                    
                
                    
                
                    Furfuribus sibi consparsum quod panem darent
                
                    
                
                    
                
                    Fimoque turpi maxime explerent famem.
                
                    
                
                    
                
                    Profecti sunt legati non celeri pede;
                
                    
                
                    
                
                    Dum naribus scrutantur escam in stercore,
                
                    
                
                    
                
                    Citati non respondent. Vix tandem invenit
                
                    
                
                    
                
                    Eos Mercurius et turbatos adtrahit.
                
                    
                
                    
                
                    Tum vero vultum magni ut viderunt Jovis,
                
                    
                
                    
                
                    Totam timentes concacarunt regiam.
                
                    
                
                    
                
                    Propulsi vero fustibus vadunt foras.
                
                    
                
                    
                
                    Vetat dimitti magnus illos Jupiter;
                
                    
                
                    
                
                    Mirati sibi Legatos non revertier;
                
                    
                
                    
                
                    Turpe æstimantes aliquid commissum a suis,
                
                    
                
                    
                
                    Post aliquod tempus alios ascribi jubent.
                
                    
                
                    
                
                    Rumor cacatus superiores prodidit;
                
                    
                
                    
                
                    Timentes rursus aliquid ne simile accidat,
                
                    
                
                    
                
                    Odore canibus anum, sed multo, replent.
                
                    
                
                    
                
                    Mandata dant; legati mittuntur; statim
                
                    
                
                    
                
                    Abeunt; rogantes aditum continuo impetrant.
                
                    
                
                    
                
                    Consedit genitor tum deorum maximus
                
                    
                
                    
                
                    Quassatque fulmen; tremere cpere omnia.
                
                    
                
                    
                
                    Canes confusi, subitus quod fuerat fragor,
                
                    
                
                    
                
                    Repente, odore mixto cum merdis, cacant.
                
                    
                
                    
                
                    Di clamant omnes vindicandam injuriam.
                
                    
                
                    
                
                    Sic est locutus ante pnam Iuppiter:
                
                    
                
                    
                
                    Non est legatos regis non dimittere,
                
                    
                
                    
                
                    Nec est difficile pnas culpæ imponere.
                
                    
                
                    
                
                    Sed hoc feretur pro ludibrio præmium:
                
                    
                
                    
                
                    Non veto dimitti, verum cruciari fame,
                
                    
                
                    
                
                    Ne ventrem continere non possint suum.
                
                    
                
                    
                
                    Illi autem qui miserunt bis tam futtiles
                
                    
                
                    
                
                    Numquam carebunt hominum contumelia. 
                
                    
                
                    
                
                    
                
                    Ita nunc Legatos expectantes posteri,
                
                    
                
                    Novum ut
                
                    venire quis videt culum olfacit.